της Ράνιας Τζεν
Εξαίρετος πιανίστας και θαυμαστής του Σοπέν, ο André Gide έδωσε στη λογοτεχνία πολλά κείμενα σχετικά με τη μουσική. Το έργο του « La Symphonie Pastorale», Ποιμενική Συμφωνία, που εκδόθηκε το 1919, αφήνει να διαφαίνεται ο τρόπος με τον οποίο η μύηση στην κλασική μουσική επιτρέπει την ανακάλυψη του κόσμου που μας περιβάλλει.
O André Gide, ερωτευμένος με τη μουσική έλεγε:
«όχι , δε θα ήθελα να γράψω στα γαλλικά, αλλά στη μουσική».
«Ο πιο μουσικός από όλους τους Γάλλους συγγραφείς» συνοδεύει ακούραστα τα έργα του με ένα έντονο μουσικό περιβάλλον. Η Ποιμενική Συμφωνία 1919 εκφράζει τη σχέση που υπάρχει ανάμεσα στη μουσική και την εκπαίδευση και συγκεκριμένα στο απόσπασμα της Ποιμενικής Συμφωνίας του Μπετόβεν όπου η ηρωίδα- τυφλή- ανακαλύπτει τον κόσμο συνδυάζοντας κάθε νότα με χρώμα.
Η Ποιμενική Συμφωνία- 6η συμφωνία του Μπετόβεν- είναι μια αφήγηση με τη μορφή προσωπικού ημερολογίου από την πλευρά ενός πάστορα στο τέλος του 19ου αιώνα. Έχοντας πάρει κοντά του τη Γερτρούδη, μια νέα ορφανή και εκ γενετής τυφλή, προσπαθεί να την κάνει να ανακαλύψει τον κόσμο μέσα από το πρίσμα του καλού και της καλλιέργειας. Εκπαίδευση, ευτυχία, αναζήτηση της γνώσης είναι οι αρετές που ο πάστορας φροντίζει να διδάξει στην νέα κοπέλα με την οποία δημιουργεί δεσμούς τρυφερότητας.
Ενώ το έργο είναι πρώτα απ’ όλα μια ιστορία αγάπης, η κλασική μουσική παίζει σημαντικό ρόλο στην αφήγηση. Για να τελειοποιήσει την εκπαίδευσή της, ένα βράδυ ο πάστορας συνοδεύει τη Γερτρούδη σε μια παράσταση της Ποιμενικής Συμφωνίας. Αξέχαστη εμπειρία για τη νέα κοπέλα η οποία χάρις στην ακρόαση της μουσικής οδηγείται σε μια παράδοξη θέαση του κόσμου με χρώματα που έρχονται να αναπληρώσουν την αναπηρία της
Ο ίδιος προσπαθώντας να της παρουσιάσει ένα ομοίωμα όρασης δια μέσου της εμπειρίας της μουσικής, καταλαβαίνει πόσο διαφέρει ο ορατός κόσμος από τον κόσμο των ήχων
Μολαταύτα η Γερτρούδη αισθάνεται μια αληθινή ευχαρίστηση, μια έκσταση : μια αίσθηση που μέσα από το θαύμα της τέχνης γεφυρώνει το μειονέκτημά της.
Το έργο του André Gide προσαρμόσθηκε και γυρίστηκε ταινία το 1946 από τον Jean Delannoy με τη Michèle Morgan στο ρόλο της Γερτρούδης και τον Pierre Blanchar στο ρόλο του πάστορα Βραβεύθηκε με το Grand Prix στο φεστιβάλ των Καννών
Η μουσική για την ταινία είναι του Gerorges Auric