της Ράνιας Τζεν
θεά Ήρα
Η ελκυστική εμφάνιση ήταν ανέκαθεν ένας επιδιωκόμενος στόχος. Το διαπιστώνουμε από τη μυθολογία, την αρχαιολογία και την ιστορία.
Πολύ ακόμα πριν το κάλλος αποθεωθεί μέσω της γλυπτικής των κλασικών χρόνων, ήδη από τους Ομηρικούς χρόνους έχουμε μαρτυρίες για τους τρόπους καλλωπισμού των γυναικών είτε πρόκειται για θεές, είτε για νύμφες είτε για θνητές.
Ναυσικά Frederick Leighton1878
Στα Ομηρικά έπη διακρίνουμε μια ιδιαίτερη ευαισθησία για το γυναικείο φύλο. Ο Όμηρος μας παρουσιάζει γοητευτικές γυναίκες που μπορεί να είναι η νεαρή Ναυσικά χαριτωμένη και συνεσταλμένη παράλληλα με τη νεανική δροσιά, η Αρήτη με την αρχοντική γοητεία, η ωραία Ελένη με τη μυστηριώδη γοητεία και τα ιδιαίτερα θέλγητρα, η Πηνελόπη με τη γοητεία της αγέρωχης, άκαμπτα πιστής συζύγου, η Ανδρομάχη με την ομορφιά του μεγαλείου της.
Πλάι στις αρχόντισσες βλέπουμε και τις θεές καθεμιά με τη δική της γοητεία:
Η αγέρωχη Αθηνά με τη γοητεία της θαυμαστής ευφυΐας της.
Θεά Αθηνά
Η θεά του έρωτα και της ομορφιάς, Αφροδίτη που και αυτή έχει τα δικά της μυστικά θέλγητρα, όπως για παράδειγμα την ερωτογόνα ζώνη της.
θεά Αφροδίτη
Στα άδυτα των θεαινών
Εισερχόμαστε διακριτικά στα άδυτα των ωραίων γυναικών της αρχαιότητας με πρώτη τη θεά Ήρα, για να ανακαλύψουμε τόσο τα μυστικά του καλλωπισμού τους, όσο και τα κόλπα και τα θέλγητρα που χρησιμοποιούσαν για να γοητεύσουν το άλλο φύλο ή για να πετύχουν το σκοπό τους.
ΗΡΑ
Η Ήρα με τα λευκά χέρια και τις αέρινες κινήσεις που φροντίζει με ξεχωριστή επιμέλεια την εμφάνισή της προκειμένου να παρασύρει το Δία σε μια ξεχωριστή νύχτα με απώτερο στόχο να αποτρέψει την προσοχή του Δία από τις υποθέσεις των ανθρώπων (Ιλιάδα Ξ)
Ζευς και Ήρα, Annibale Caracci1597
Η Ήρα που σαν χαρακτήρας δεν χρησιμοποιεί σε γενικές γραμμές τέτοιους τρόπους γοητείας, εδώ επιλέγει τις μεθόδους της θηλυκότητας.
Προετοιμάζει το σώμα της. Πρώτα απ’όλα κλείνει το σύρτη των διαμερισμάτων της έτσι ώστε να εξασφαλίσει την ιδιωτική αυτή στιγμή του λουτρού της και του διεξοδικού καλλωπισμού της:
“ Καθάρισε πρώτα με αμβροσία κάθε ακαθαρσία από το ποθητό της σώμα και αλείφτηκε με άφθονο λάδι, αθάνατο, ευχάριστο, που το είχε αρωματισμένο. Λίγο να το κουνούσες ψηλά από του Δία το ανάκτορα με το χάλκινο κατώφλι, η ευωδιά θα έφτανε και στη γη και τον ουρανό. Με αυτό το λάδι άλειψε το όμορφό της σώμα, χτένισε τα μαλλιά της, έπλεξε με τα χέρια της τις λαμπερές πλεξούδες, τις όμορφες κι αθάνατες που κατεβαίνουν από το αθάνατο κεφάλι (Ιλιάδα Ξ 170-177)”
Βλέπουμε ότι η μητέρα των θεών, η Ήρα φροντίζει μόνη την τουαλέτα της. Μπορεί αν είναι αθάνατη και στις φλέβες της να μην τρέχει αίμα αλλά ιχώρ, όμως η επιδερμίδα της (χρως) έχει ανάγκη να πλυθεί από τις ακαθαρσίες και να αρωματιστεί. Χρησιμοποιεί θεϊκή αμβροσία και μετά αλείφεται με λάδι.
Στη συνέχεια ντύνεται με το αθάνατο φόρεμα που είχε υφάνει για εκείνη με τέχνη η Αθηνά, το είχε γυαλίσει και είχε στολίσει με κεντήματα.
Το στερέωσε στο στήθος της με χρυσές πόρπες, ζώστηκε μια ζώνη με εκατό φούντες και πέρασε στα αυτιά της σκουλαρίκια, με τρία πετράδια που κρέμονταν σαν φραγκοστάφυλα και άστραφταν με χάρη.
Σκεπάστηκε τέλος με ένα όμορφο μαλακό πέπλο άσπρο σαν τον ήλιο και στα πόδια της φόρεσε όμορφα σανδάλια. Αφού είχε φορέσει όλα τα στολίδια γύρω στο κορμί της, βγήκε από το δωμάτιο. Λουσμένη, αρωματισμένη, με κοσμήματα στολισμένη, με όμορφα αριστοκρατικά ρούχα ντυμένη βγαίνει από το δωμάτιο με σιγουριά προς το στόχο της.
Μολαταύτα για να είναι εκατό τοις εκατό βέβαιη για το αποτέλεσμα παίρνει με δόλιο τρόπο την ερωτογόνα ζώνη της Αφροδίτης:
«Κεστόν ιμάντα» πλουμιστό που είχε επάνω όλα τα είδη γοητείας.
(φιλότητα καὶ ἵμερον) Εκεί ήταν ο έρωτας, εκεί ο πόθος, εκεί το γλυκό ξελόγιασμα, που παίρνει το νου ακόμα από τους πιο γνωστικούς ανθρώπους.
Κρύβει τη μαγική ζώνη κάτω από μια πτυχή του φορέματός της και τότε είναι σίγουρη.
Κι έτσι έγινε. Ο Δίας υπέκυψε στα θέλγητρα της συμβίας του και στη συνέχεια έπεσε σε ύπνο βαθύ καθώς η Ήρα είχε φροντίσει και γιαυτό, να δωροδοκήσει τον Ύπνο.
ΑΦΡΟΔΙΤΗ
Η Αφροδίτη ως θεά του έρωτα, της ομορφιάς και της ευχαρίστησης κατέχει το επίκεντρο του ενδιαφέροντος και δικαιολογημένα φέρει τον τίτλο της ομορφότερης θεών και ανθρώπων.
Σύζυγος του Ήφαιστου, η καλλίπυγος Αφροδίτη, είχε εξωσυζυγική της σχέση με τον Άρη με τον οποίον απέκτησε δύο παιδιά, τον Ίμερο (πόθος) και τον Έρωτα που την συνόδευαν πάντα. Παράλληλα με αυτούς είχε και άλλες συνοδούς : τις Χάριτες, την Αρμονία, την Ήβη, την Πειθώ και τις Ώρες. Κανείς δεν μπορεί να αντισταθεί στη δύναμή της εκτός από τρεις ορκισμένες παρθένες θεές την Αθηνά, την Άρτεμη και την Εστία.
Μολαταύτα, ακόμα και εκείνη, η θεά του έρωτα δεν αρκείται μόνο στα φυσικά της προσόντα, την ομορφιά και τη χάρη. Εκτός από τον έρωτα που εμπνέει σε κάθε πλάσμα, διαθέτει και άλλα μυστικά όπλα, μεθόδους και κόλπα. Θυμηθείτε ότι ακόμα και για να αποκτήσει το γνωστό « μήλο της Έριδος» με τον τίτλο της «Καλλίστης», δελέασε τον Πάρη, τάζοντάς του την ωραία Ελένη. Και φυσικά η ίδια ενέπνευσε τον έρωτα για τον Πάρη στην Ελένη. Μιλήσαμε ήδη και για την περίφημη ερωτογόνα ζώνη που έφερε επάνω της και που τη δανείστηκε ακόμα και η Ήρα.
Κατά τον Ομηρικό Ύμνο γεννήθηκε σε μια ακτή της Πάφου στην Κύπρο. Αφού καλλωπίστηκε με τη βοήθεια των Ωρών που ήταν συνοδοί της, μεταφέρθηκε στον Όλυμπο για να παρουσιαστεί στο Δία.
Γέννηση Αφροδίτης, Σάντρο Μποτιτσέλι 1485–1486
Σύμφωνα με την εκδοχή του Ησίοδου, η Αφροδίτη γεννήθηκε στα ανοιχτά των Κυθήρων από τον αφρό που δημιούργησαν τα γεννητικά όργανα του Ουρανού πέφτοντας στη θάλασσα μετά τον ακρωτηριασμό του από τον Κρόνο. Με τη βοήθεια του Ζέφυρου αφού πέρασε από τα Κύθηρα όπου στολίστηκε με το προσωνύμιο της Ουράνιας Αφροδίτης ταξίδεψε μέχρι την Πάφο όπου υπήρξε και το πρώτο ιερό της στον ελλαδικό χώρο.
Στην Ιλιάδα αναφέρεται από τον Όμηρο ως “Κυθέρεια θεά του έρωτα τροφός» και είναι η θεά που σχετίζεται με ένα ανθρώπινο πάθος.
Άλλη προσωνυμία της Αφροδίτης ήταν «Μανδραγορίτις» από το φυτό Μανδραγόρας με την ανθρωπόμορφη ρίζα που φημιζόταν για αφροδισιακές ιδιότητες.
Ίδιον της ήταν να παρασύρει τους θεούς σε ερωτικές περιπέτειες για να αποδεικνύει τη δύναμή της και στη συνέχεια τους περιγελούσε. Ο Δίας για να τη συνετίσει της ενεφύσησε έρωτα για ένα θνητό, έναν όμορφο βοσκό της Τροίας. Έτσι η θεά του έρωτα γνώρισε το πάθος και τον πόθο που σκόρπισε στους θνητούς. Στον ομηρικό ύμνο στην Αφροδίτη περιγράφεται η ερωτική της ιστορία. Είδε τον Αγχίση στις κορυφές της Ίδης και ήταν ωραίος σαν αθάνατος. Τότε γύρισε στην Πάφο στο ναό της Έκλεισε την πόρτα του ναού και δέχθηκε τις περιποιήσεις των Χαρίτων.
Η «Αφροδίτη οκλάζουσα» έχει βγει από το λουτρό και ο Έρωτας της κρατάει την πετσέτα, Ρώμη
Οι τρόποι περιποίησης και καλλωπισμού της περιλαμβάνουν ένα πλούσιο λουτρό και στη συνέχεια επάλειψη με αθάνατο λάδι που η μυρωδιά του ανήκει στους θεούς. Σε αυτό θεραπαινίδες της είναι οι Χάριτες, οι οποίες στη συνέχεια την ντύνουν με υπέροχα χαριτωμένα φορέματα και τη στολίζουν με τα χρυσαφικά της. Έτσι πανέτοιμη επιστρέφει στα βουνά της Ίδης στην Τροία. Στο πέρασμά της σκόρπιζε την ερωτική επιθυμία στα ζώα. Μπήκε στην καλύβα του βοσκού και βρήκε τον Αγχίση μόνο του να παίζει κιθάρα. Στάθηκε μπροστά του σαν μια απλή κοπέλλα .
Ο Αγχίσης θαμπώθηκε με την ομορφιά της και την προσεγμένη εμφάνιση. Φορούσε ένα κόκκινο χιτώνα που έλαμπε σαν τη φωτιά. Τα στήθη της έλαμπαν λουσμένα κάτω από το φως του φεγγαριού. Ο Αγχίσης ερωτοχτυπήθηκε αλλά τη χαιρέτησε σα θεά και της ζήτησε να τον ευλογήσει και αυτός θα θυσιάζει για χάρη της, Η θεά τότε του είπε ψέματα ότι είναι μια κοινή θνητή, κόρη ενός βασιλιά της Φρυγίας που μιλά τη γλώσσα των Τρώων. Συνέχισε ότι την πήρε ο Ερμής καθώς χόρευε με τις φίλες της και τις νύμφες και την έφερε ως εκεί, λέγοντας της ότι είναι προορισμένη να γίνει γυναίκα του Αγχίση.
Ο Αγχίσης της απάντησε: «Αν είσαι θνητή προορισμένη για γυναίκα μου, ούτε θεός ούτε άνθρωπος θα με απομακρύνει από εσένα. Και ο ίδιος ο Απόλλωνας με χτυπήσει με τα βέλη του εγώ σ’ αγαπώ τώρα κι ας πεθάνω μετά».
Ο βοσκός της έβγαλε τα αστραφτερά κοσμήματα, της έλυσε τη ζώνη και τη γύμνωσε. Εκεί πάνω στα κλινοστρώματα που ήταν καλυμμένα με τομάρια από τα κυνήγια του Αγχίση η θεά του έρωτα γνώρισε την ικανοποίηση σαν κοινή θνητή.
Τότε η θεά αποκάλυψε στο βοσκό ποια ήταν δείχνοντας του την πραγματική μορφή της και το λαμπερό κάλλος. Ο Αγχίσης όταν είδε τα όμορφα μάτια της τρόμαξε Γύρισε το πρόσωπό τους και την ικέτεψε. Κανείς θνητός δεν έχει καλή μοίρα αν δει τη θεά γυμνή ή αν κοιμηθεί μαζί της.
Από αυτόν τον έρωτα γεννήθηκε ο Αινείας που ο πατέρας του δεν είχε δικαίωμα να αποκαλύψει το όνομα της μάνας του. Λένε ότι έμεινε ανάπηρος από αστραπή καθώς κάποτε παρασύρθηκε και καυχήθηκε, άλλοι λένε πως τυφλώθηκε επειδή είδε τη θεά γυμνή.
Ένα είναι σίγουρο ότι ακόμα και αυτή η θεά του έρωτα η αφρογέννητη, η καλλίπυγος, η αναδυόμενη, η χρυσή, «η Πάνδημη» ή « η Κυρία», όπως ονομαζόταν στη Σπάρτη, ήταν και δολοπλόκος κατά τη Σαπφώ και χρησιμοποιούσε θέλγητρα, ψέματα και πονηρά κόλπα για να ικανοποιήσει τις επιθυμίες της και το στόχο της.
Βιβλιογραφία:
-Ομήρου Ιλιάδα, Οδύσσεια
-Ι.Θ.Κακριδή, Ελληνική Μυθολογία
-Giulia Sissa- Marcel Detienne, Η καθημερινή ζωή των Θεών στην Ελλάδα
-Κ.Κερένυι, Η Μυθολογία των Ελλήνων
– Βικιπαιδεία
– Ζαν Ρισπέν, Ελληνική μυθολογία