της Μαρίνας Κουρμπέλα
Mε την πολυετή κρίση, τον κορονοϊό που ακολούθησε, και τώρα με τον πόλεμο, το μεγάλο κακό, η ανασφάλεια και η απαισιοδοξία βρήκαν χώρο να αναπτύσσονται, και να καρποφορούν, οδηγώντας ανθρώπους σε απελπισία. Ο,τι κακό και χειρότερο!
*******************************************
Ο “αγαποχώρος”
Απέναντι σε όλα αυτά, δίπλα και γύρω από αυτά, υπάρχει το Σταθερό της αγάπης. Αυτήν, που όπως αναφέρουν Άγιοι Πατέρες, μάς ακολουθεί, και όταν φεύγουμε από αυτόν τον κόσμο.
Όσοι ζούμε μαζί της, έχουμε άμεση σύνδεση, και χωρίς κανένα εμπόδιο, με τον “αγαποχώρο“, μέσα στον οποίο και λειτουργούμε.
Εκεί, από το πρώτο καλημέρα και έως το άλλο καλημέρα, υπάρχουν η έννοια για τους άλλους ανθρώπους, και η φροντίδα, νοιώθεις πως σε κάθε περίπτωση, μπορείς να ακουμπήσεις, και να βοηθηθείς, όπως και εσύ κάνεις για αυτούς,και οι άνθρωποι, όταν σε χαιρετούν, σε κοιτάζουν στα μάτια. Να βεβαιωθούν, λες, αν κάτι θέλεις, αν μπορούν να βοηθήσουν σε κάτι, χαμογελούν, και χωρίς καθόλου να σε ακουμπήσουν, σε αγκαλιάζουν.
Όταν ο Ήλιος παιχνιδίζει με τη Θάλασσα, όταν γεμίζει ο κάμπος με αγριολούλουδα, σε φωνάζουν. ΄Ελα να δεις! Να μοιραστούν την ομορφιά μαζί σου. Στα δύσκολα, τρέχουν. Να τα ξεπεράσεις, να τα λιγοστέψουν. Ο,τι είναι ανθρώπινα δυνατό.
Στον αγαποχώρο ζεις, μέσα στον κόσμο, όπως όλοι, αλλά ζεις αλλοιώς. Όταν δεν έχεις κάποια από τα αναγκαία, δε νοιώθεις να σου λείπουν. Λείπουν η ανασφάλεια, η αμφιβολία, η ανεπάρκεια, η ασάφεια,η ανημποριά, η απιστία,η αδιαλλαξία. Το αρνητικό άλφα (α), έχει δώσει τη θέση του στο θετικό.
Εκεί, όσοι έχουν βρεί τον προσωπικό τους σύντροφο,η χαρά,κάθε μέρα, μεγαλώνει όλο και περισσότερο. Περισσεύει για διπλανούς και απέναντι ανθρώπους.
Τώρα με τον πόλεμο, οι άνθρωποι που ζουν στον αγαποχώρο, έχουν το δικό τους καταφύγιο.
***********************************************************
δημοσιευμένο στο pelazkarabo.blogspot.com
Η Μαρίνα Κουρμπέλα είναι δημοσιογράφος ειδικευμένη στα Ευρωπαϊκά – διεθνή θέματα