της Ράνιας Τζεν
Οι αρχαίοι Έλληνες ταξίδευαν, εντούτοις τα ταξίδια τους οφείλονταν σε λόγους επαγγελματικούς, θρησκευτικούς ή υγείας. Δεν είχαν τη συνήθεια των διακοπών με τη σημερινή έννοια. Για τους Έλληνες το εμπόριο ήταν ένας σημαντικός λόγος για τα ταξίδια. Ταξίδευαν επίσης για να επισκεφθούν ιερά και μαντεία, να συμμετέχουν σε θρησκευτικές εορτές, τα Παναθήναια, τα Μεγάλα Διονύσια ή να παρακολουθήσουν αγώνες, όπως οι Ολυμπιακοί.
Η έπαυλη του Αδριανού στο Τίβολι
Οι διακοπές ως συνήθεια για ξεκούραση άρχισε με τους Ρωμαίους. Εύλογο, καθώς οι Ρωμαίοι επινόησαν τη λέξη otium δηλαδή σχόλη, αργία. Μάλιστα οι πλουσιότεροι από αυτούς έκτιζαν μια ή περισσότερες εξοχικές επαύλεις, κυρίως από τον 2ο αι. π.Χ. ώστε οι διακοπές τους να ποικίλλουν.
Διάλεγαν παραθαλάσσιες περιοχές ή πράσινες πλαγιές ορεινών περιοχών. Οι αριστοκράτες Ρωμαίοι επέλεγαν κατά προτίμηση τον κόλπο της Νάπολης για την άνοιξη ή τους πράσινους λόφους γύρω από τη Ρώμη κυρίως για το καλοκαίρι για να αποφεύγουν την υπερβολική ζέστη, αλλά και το πλήθος των πληβείων που συνέρρεε στις παραλίες.
Οι αριστοκρατικές αυτές επαύλεις ξεχώριζαν για τη λαμπρότητα στη διακόσμηση και τον πλούτο. Διέθεταν βιβλιοθήκες, πισίνες κήπους και λουτρά.
Μια καταπληκτική έπαυλη ήταν του στρατηγού Λούκουλλου στη Νεάπολη. Αυτή ήταν κτισμένη σε επίπεδα και διέθετε φανταστική θέα. Τεχνητές κατασκευές μετέφεραν θαλασσινό νερό σε τεχνητές λίμνες με θαλασσινά ψάρια.
Η έπαυλη του Λούκουλλου στη Νάπολη
Ο Αντριου Γουάλας-Χάντριλ, διευθυντής της Βρετανικής Αρχαιολογικής Σχολής στη Ρώμη αναφέρει ότι ο Λούκουλλος ήταν ο εφευρέτης των κήπων αναψυχής. Βρέθηκε ένα τεχνητό σπήλαιο με συντριβάνια, το νυμφαίο, διακοσμημένο με υπέροχα ψηφιδωτά. Ένα από αυτά απεικονίζει έναν Έρωτα επάνω σε ένα δελφίνι, ενώ ένα άλλο το κεφάλι ενός λύκου σε χρώματα πράσινο και χρυσό.
Οι ανασκαφές έφεραν στο φως επίσης μια μαρμάρινη προτομή της Αφροδίτης, ίσως κατάλοιπο των αγαλμάτων των θεών που λατρεύονταν στο νυμφαίο.
Ο Πλούταρχος αναφέρεται στον Λούκουλλο: «ο Λούκουλλος ήταν ο πρώτος Ρωμαίος ο οποίος ηγήθηκε ενός στρατού στον Τίγρη λεηλατώντας και καίγοντας τα βασιλικά παλάτια της Ασίας μπροστά στα μάτια των βασιλιάδων τους».
Είδε εκεί τους περίφημους κήπους της Περσίας και της Μεσοποταμίας, από τους οποίους εμπνεύστηκε προφανώς για τους δικούς του στη Ρώμη. Λεηλάτησε ακόμα τις μεγάλες βιβλιοθήκες του ελληνιστικού κόσμου, αλλά και πολλά έργα τέχνης από τις πόλεις που κατακτούσε για να τα μεταφέρει στη Ρώμη, όπου δημιούργησε τη δική του διάσημη βιβλιοθήκη καθώς και μια συλλογή έργων τέχνης «από τα χαλάσματα των βαρβάρων», κατά τον Πλούταρχο.
Διάσημη επίσης ήταν η έπαυλη του Βήδιου Πολλίωνος, κτισμένη πάνω σε λόφο ανάμεσα στη Νεάπολη και το Pozzuoli με την επωνυμία «παυσίλυπον». Ο λόφος αυτός σήμερα ονομάζεται Posillipo.
Η έπαυλη του Βήδιου Πολλίωνος «Παυσίλυπον» στη Νάπολη