της Μαρίνας Κουρμπέλα
Όταν κάτι δεν πήγαινε καλά στο ζευγάρι, η Θεία Ορμήνεια έτρεχε στις κόρες της. Να δει τι κάνουν τα παιδιά, να τις περιποιηθεί, να τις ρωτήσει, αν τους λείπει κάτι. Όλο φροντίδα. Δεν άντεχε, την περίσσια αγάπη. Να τη δώσει, να γαληνέψει. Την είχαν καταλάβει και όταν την έβλεπαν να τις επισκέπτεται, ξαφνικά, τη ρωτούσαν με νόημα, πως πάνε οι δυό τους.
Εκείνη απαντούσε, κάθε φορά το ίδιο: Η αληθινή αγάπη με το χρόνο μεγαλώνει, και φορές σε ξεπερνάει.
Και σε μένα, όταν τη ρωτούσα κάτι ανάλογο, την ίδια απάντηση μου έδινε. Η Θεία Ορμήνεια, ήξερε, πως μου άρεσε να ακούω κάτι από τη ζωή τους, και δεν αρνιόταν. Ήταν πολύ αξιοπρεπής. ‘Ελεγε, όσα δεν άγγιζαν την πολύ προσωπική τους σχέση που τη χαρακτήριζε ιερή υπόθεση.
Μια από τις δυο κόρες της, που δεν πάγαινε καλά ο γάμος της, ζήτησε τη συμβουλή της. Τι να κάνει όταν τον σύντροφό της τον τσιμπάνε οι ζήλειες. Ότι μπορεί να σκέφτεται κάποιον άλλον.
Να του πεις, πως κάθε άνθρωπος είναι ένας κόσμος, όπως και εσύ. Ένας κόσμος.
Δε γίνεται να χωρέσεις δύο κόσμους. Δε γίνεται.
Και αν δε το καταλάβει και δεν ηρεμήσει ; Πέστο εσύ και άφησέ το να δουλέψει στο μυαλό του και στην καρδιά του.
Μια φορά, μου λέει, είχε συμβεί και σε μένα. Είχαμε έναν γείτονα παντρεμένο και με μεγάλα παιδιά. Κάναμε συχνά παρέα, ώσπου μια μέρα ακούω τον δικό μου να μου λέει με νόημα. Αυτός θα μας κάνει ζημιά. Να τον ξεκόψουμε. Δεν αφορά εσένα. Αυτός είναι ζιζανιάρης.
– Λες;
– Ναι. Σε γλυκοκοιτάζει. Δοκίμασε, και θα δες.
– Καλά. του είπα.
Κόψαμε τις παρέες με διάφορες προφάσεις. Μείναμε στο Καλημέρα, Καλησπέρα. Αυτός απαντούσε μουτρωμένος. Η γυναίκα του, όχι. Πάντα χαμογελαστή.
Εκείνη τη φορά, του είπα το ίδιο που είπα στην κόρη μας. Ένας κόσμος είμαι δε χωράω δύο κόσμους.
Δημοσιεύτηκε στο : https://pelazkarabo.blogspot.com/
Η Μαρίνα Κουρμπέλα είναι δημοσιογράφος ειδικευμένη στα Ευρωπαϊκά – διεθνή θέματα